Om nog duidelijker te illustreren wat de Karakterstructuren voor mij hebben gedaan en wat ze wellicht ook voor jou kunnen doen, wil ik graag wat delen over het proces waar ik doorheen ben gegaan rond een aantal van mijn maskers.

Emotioneel niet beschikbaar.

Ver voordat ik van Karakterstructuren wist, ontdekte ik hoe vaak ik emotioneel niet beschikbaar was. Mijn schatting van toen was zo’n 80% van de tijd. Dit uitte zich op twee manieren: ik liet de emoties van anderen niet binnenkomen en ik was me niet bewust van mijn eigen emotionele leven.

Op die momenten voelde ik me wazig, zat ik erg in mijn hoofd en was ik niet in staat om empathisch te reageren op anderen, zoals mijn vriendin. Ik reageerde dan vaak als een afstandelijke robot met twee standjes: bagatelliseren of oplossen. Ik ging bijvoorbeeld uitleggen waarom datgene waar ze last van had eigenlijk helemaal geen probleem was of droeg meteen een aantal oplossingen aan om het probleem weg te nemen. In beide gevallen negeerde ik haar gevoel en ging compleet voorbij aan haar behoefte aan warmte of erkenning.

Met mijn eigen gevoel ging ik eigenlijk op dezelfde manier om. Als ik me er al bewust van was, bagatelliseerde ik het er een één of andere spirituele wijsheid tegenaan te gooien als: “je creëert je eigen emotie dus het is toch niet echt”.

Toen ik ‘de Maskermaker’ voor het eerst las, werd ik enorm geraakt door de Schizoïde Karakterstructuur. Er was enorm veel herkenning op een soort chronisch aanwezige angst, meer toeschouwer dan deelnemer zijn en mijn eeuwige gevoel dat ik er niet bij hoorde en er geen plek voor me is. Ook het stuk over niet echt commitment aangaan en relatief eenvoudig door break-ups heengaan was pijnlijk herkenbaar.

Incarneren

De belangrijkste taak van de Schizoïde is incarneren, wat letterlijk “in het vlees komen” betekent. Na Avatar en Geweldloze Communicatie, wat beide meer mentaal/spirituele stromingen zijn, ben ik me meer gaan richten op fysieke vormen: dans, tantra, Tai chi, massage en mannenwerk. Ook mijn toenmalige zeer fysiek ingestelde vriendin hielp me daarin erg.

Het is onmogelijk aan te geven wat me hierin het meest geholpen heeft, maar geleidelijk aan merkte ik dat de relatie met mijn lijf toenam en ik gemakkelijker in de ervaring kon zijn in plaats van dat ik erboven zweefde en toekeek hoe ik iets aan het doen was. Ook emotioneel werd ik beschikbaarder en kon beter aanwezig blijven bij de onprettige gevoelens van mezelf en die van anderen.

Ik moet zeggen dat ik hier nog lang niet klaar mee ben en het zal me niet verbazen als dat eindpunt ook nooit komt. Ik schiet nog regelmatig in de dissociatie die zo bij dit masker hoort. Vooral in nieuwe, spannende situaties, als deelnemer in workshops en in seks/intimiteit gebeurt dit regelmatig.

Vertrekken & Terugkeren

Vorig jaar heette de avondworkshop over de Schizoïde “Vertrekken & Blijven” en dit jaar heb ik hem omgedoopt tot “Vertrekken & Terugkeren”. Dit omdat de crux meer zit in het ‘terugkeren’ in mijn lijf dan te voorkomen dat ik vertrek. Dit is vaak al zo snel gebeurd dat ik me er pas bewust van wordt als ik al mijlen ver weg ben. Van blijven is eigenlijk helemaal geen sprake…

Ik ben benieuwd hoe dit masker voor jou resoneert en wat jij doet om terug te komen? Ik hoor het graag van je!